Stacjonarny host endoskopu medycznego to podstawowy sprzęt współczesnej chirurgii i diagnostyki małoinwazyjnej. Jego wartość techniczna odzwierciedla się przede wszystkim w precyzyjnym obrazowaniu, przetwarzaniu danych w czasie rzeczywistym, integracji systemów i inteligentnych funkcjach. Oto jego kluczowe cechy techniczne:
1. Technologia obrazowania o wysokiej rozdzielczości
Obrazy o ultrawysokiej rozdzielczości 4K/8K: wykorzystują czujniki CMOS lub CCD o wysokiej czułości, obsługują rozdzielczość ultrawysoką (np. 3840×2160 pikseli) i współpracują z technologią HDR w celu zwiększenia zakresu dynamicznego i zagwarantowania wyraźnej widoczności szczegółów tkanek.
Obrazowanie przy słabym oświetleniu: w środowisku jamy opłucnej o słabym oświetleniu uzyskano obrazowanie o niskim poziomie szumów dzięki algorytmom redukcji szumów i czujnikom z podświetleniem tylnym.
Obrazowanie wielospektralne: niektóre zaawansowane urządzenia obsługują specjalne tryby optyczne, takie jak fluorescencja (np. nawigacja fluorescencyjna ICG) i światło wąskopasmowe (NBI), aby zwiększyć kontrast tkanki zmienionej chorobowo.
2. Silnik przetwarzania obrazu w czasie rzeczywistym
Przyspieszenie FPGA/GPU: przetwarzanie obrazu w czasie rzeczywistym za pomocą dedykowanego sprzętu, obejmujące poprawę krawędzi, korekcję kolorów, redukcję szumów itp., przy czym opóźnienie musi być kontrolowane w milisekundach (np. <50 ms).
Diagnostyka wspomagana sztuczną inteligencją: zintegrowane algorytmy głębokiego uczenia potrafią oznaczać podejrzane zmiany (takie jak polipy i guzy), mierzyć ich rozmiar, a nawet przewidywać ryzyko krwawienia w czasie rzeczywistym.
3. Integracja systemów multimodalnych
Połączenie wielu urządzeń: integracja źródeł światła, urządzeń do pneumoperitoneum, sprzętu elektrochirurgicznego (takiego jak noże elektrochirurgiczne o wysokiej częstotliwości), ultradźwięków itp. oraz sterowanie za pomocą ujednoliconego interfejsu w celu ograniczenia konieczności przełączania operacji śródoperacyjnych.
Obsługa 3D/VR: Niektórzy dostawcy obsługują stereoskopowe widzenie 3D lub zestawy słuchawkowe VR, aby zapewnić postrzeganie głębi podczas skomplikowanych operacji (np. z użyciem robotów laparoskopowych).