Introdución ao principio do "espello" e á función dos endoscopios médicos
1. Principio fundamental
O "espello" dun endoscopio refírese principalmente ao seu sistema de imaxe óptica, que se divide en dous métodos principais:
Espello óptico (espello duro): mediante un grupo de lentes cilíndricas ou unha reflexión en prisma, a luz transmítese directamente ao ocular ou á cámara (como un laparoscopio ou un artroscopio) a través dunha lente física.
Espello electrónico (espello suave): un microsensor CMOS/CCD está instalado na parte dianteira para converter o sinal óptico nun sinal eléctrico, que logo se transmite á pantalla a través dun cable (como un gastroscopio ou un colonoscopio).
Sistema auxiliar:
Iluminación: unha fonte de luz fría (como unha lámpada LED/xenón) transmítese a través da fibra óptica para iluminar a área de observación.
Deseño de canles: pódense inserir instrumentos (pinzas de biopsia, fibra óptica láser) ou pódese usar inxección de auga/gas para a inspección auxiliar.
2. Función central
Observación: imaxes de alta definición, visualización directa das lesións (inflamación, tumores, etc.) de órganos do corpo (como o estómago, os intestinos, a vexiga, etc.).
Diagnóstico: cooperar coa toma de biopsia para a análise patolóxica.
Tratamento: Realizar cirurxía minimamente invasiva (como polipectomía, hemostase, extracción de cálculos).
3. Aplicacións típicas
Gastroscopia/colonoscopia (endoscopio electrónico) → Comprobar o tracto dixestivo.
Laparoscopia (endoscopio ríxido) → Cirurxía minimamente invasiva (como a colecistectomía).
Broncoscopia (endoscopio flexible) → Examinar os pulmóns.
Vantaxes: Operación mínimamente invasiva, precisa e en tempo real, que reduce en gran medida o traumatismo do paciente